به گزارش خبرنگار مهر، دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری های نوین مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی با بررسی وضعیت شبکه های مخابراتی سیار نسل پنجم اعلام کرد: تا قبل از دهه 1970 ارتباطات بی سیم برای انتقال صوت به شکل آنالوگ بود و اولین نسل از شبکه های مخابرات بی سیم در این دهه با معرفی شبکه ارتباطی بی سیم شروع شد. اولین تغییر نسل، در دهه 1990 به وجود آمد و نسل چهارم شبکه های ارتباط سیار با عنوان تکامل بلندمدت ، مهمترین اتفاق در دنیای مخابرات محسوب شد.
هر 10 سال نسل جدیدی از شبکه های مخابرات سیار ظهور می کند و اخیرا نسل پنجم ارتباطات سیار به منظور مرتفع ساختن مشکلات نسل های پیشین پیشنهاد شده و کشورهایی همچون انگلیس، آلمان، کره جنوبی، چین و بحرین ، بیشترین فعالیت را در این خصوص دارند.
خصوصیات نسل پنجم ارتباطات سیار مانند افزایش سرعت انتقال داده، افزایش قابلیت اطمینان ، کاهش مصرف انرژی و... در مقایسه با نسل های مختلف شبکه های ارتباط بی سیم، بیانگر اهمیت دستیابی به این فناوری های نوین از سوی دولت ها و از جمله کشورما است. دستیابی به این نوع از فناوری های نوین در کشور، درواقع حرکت به سوی تحقق اهداف در نظر گرفته شده در سند چشم انداز 1404 خواهد بود.
این گزارش می افزاید: یکی از وظایف دولت در حوزه های فناورانه همچون ارتباطات و فناوری اطلاعات، رصد حوزه های نوظهور و اتخاذ تصمیمات مقتضی به منظور فراهم آوردن تمهیدات لازم و ایجاد زیرساخت مناسب برای دستیابی به آن است.
در مورد ارتباطات مخابراتی مخصوصا مخابرات سیار ، فعالیت هایی توسط رگولاتوری در حوزه مقررات‌گذاری و اپراتورها در حوزه اجرا انجام شده است و شبکه های نسل های اول و دوم و به طور نسبی سوم راه اندازی شده است که البته ارتقای نسل ها و شبکه‌های موبایل از نسل دوم به سوم با چالش هایی روبرو شده که مهمترین این چالش ها به واسطه عدم توجه به مسائلی کلیدی مانند ملاحظات فرهنگی ، امنیتی، اقتصادی است.
عقب ماندگی کنونی کشور در راه اندازی کامل نسل سوم (که اپراتورهای مربوط هم اکنون در حال تجهیز زیرساخت های مورد نیاز بوده و هنوز به نیازمندی‌های نسل چهارم نپرداخته اند)، به مرور سبب آفتی دیگر در صنعت مخابرات سیار کشور می شود. معضلاتی مانند عدم دسترسی پرسرعت، افزایش تاخیر در شبکه و کم بودن قابلیت تحریک پذیری، تاخیر در ارتقای سامانه های مخابراتی، مخصوصا ارتباطات سیار ایجاد می کنند. این تاخیر عمدتا به واسطه عدم رصد فناوری های نوین و سیاستگذاری و مقررات گذاری به موقع در حوزه ارتباطات است.
اخیرا نسل پنجم ارتباطات سیار به منظور مرتفع ساختن مشکلات مرتبط با شبکه های ارتباطی نسل های گذشته پیشنهاد شده که هنور در مرحله تحقیقاتی است و کشورهای زیادی مانند کره جنوبی، آلمان و انگلیس، تحقیقات بنیادی را آغاز کرده اند که در صورت دستیابی به فناوری های نرم افزاری، سخت افزاری و زیرساخت با توجه به توجیه های اقتصادی این نسل (نسل پنجم) علاوه بر انحصارگرایی، در جلب بازار رقابتی نیز موفق خواهد بود.
پیش بینی می شود که اولین نمونه این شبکه ها در سال 2020 میلادی اجرایی شود که باتوجه به زمان 6 ساله باقی مانده لازم است سیاستگذاری انجام گیرد و پیش بینی قوانین و مقررات لازم در این خصوص با توسعه فعالیت های پژوهشی مراکز تحقیقات و پژوهشی در این زمینه صورت پذیرد و ارگان های ذیربط که با انجام این فعالیت های پژوهشی و کارشناسی خودکفایی کشور در صنایع مرتبط با آن فناوری و ساخت ادوات و اجزای آن در صورت محقق شدن این نسل از شبکه های مخابراتی در کشور را فراهم سازند.
سرعت بخشیدن در دستیابی به این فناوری نوین ارتباطی می تواند در تحقق اهداف در نظر گرفته شد سند چشم انداز 1404 نقش بسزایی داشته باشد و دسترسی به اهداف مورد نظر در سند چشم انداز و برنامه های توسعه در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را سرعت بخشند.
جمهوری اسلامی ایران به عنوان حساس ترین و مهمترین کشور منطقه، باید توجه خاص به تکنولوژی و نسل های جدید سیستم های ارتباطی داشته باشد، عدم توجه به این مسئله در شرایط حاضر ضمن عقب افتادن کشور ، ایجاد وابستگی شدید و ضرر اقتصادی را نیز به دنبال خواهد داشت.
مرکز پژوهش های مجلس در پیشنهاداتی یادآور شده است: 1- پیش بینی بودجه تحقیقاتی برای انجام تحقیقات در حوزه نسل پنجم شبکه های مخابراتی. 2- ایجاد مرکز تحقیقاتی مستقل برای انجام تحقیقات. 3- ارتباط با سازمان ها و پژوهشگاه های بین المللی به منظور داشتن نقش فعال در فرآیند استانداردسازی. 4- ارتباط با کشورهای دیگر برای انجام پروژه های مشترک. 5- بررسی راهکارهای بومی سازی نسل پنجم شبکه های مخابراتی. 6- بررسی زیرساخت های لازم برای پیاده سازی نسل پنجم شبکه های مخابراتی در کشور.
نظر شما